×
صفحه نخستدرباره سایتشرایط استفادهحریم خصوصیتماس با ما
ولوله در شهر ۱ولوله در شهر ۲ولوله در شهر ۳طلوع عشق
نگاشته هادیدگاه هانکته ها
آثار بنیانگذاران دیانت بهائیپیام های بیت العدل اعظمگزارش ها و بیانیه هاآثار نویسندگان بهائی

برای شروع یا قطع اشتراکتان در خبرنامه سایت، آدرس ایمیل خود را در ذیل وارد کنید.

ثبت نام
قطع اشتراک
twitter
×
ولوله در شهر - شمارۀ اولولوله در شهر - شمارۀ دومولوله در شهر - شمارۀ سومطلوع عشق
سایت "بهائیان ایران" سایت رسمی جامعۀ بهائی ایرانگلچین پیام های بیت العدل اعظمسرویس خبری جامعۀ بهائیعالم بهائی: جامعۀ جهانی بهائیزندگی حضرت بهاءاللهکتابخانۀ بهائیعهد و میثاقآئین بهائیدنیای بهائینقطه نظرنگاهکسروی و کتاب «بهائی گری»پروژه های بهائیسایت جامعۀ جهانی بهائیسایت ضیافت نوزده روزهتلویزیون نوینرادیو پیام دوستسایت تعلیم و تربیتسایت ازدواج بهائی
پیام رضوان ۲۰۲۴ میلادی (۱۸۱ بدیع) بیت العدل اعظم
1403/02/2

رضوان ۲۰۲۴ میلادی (۱۸۱ بدیع)

 

برگرفته از: //payamha-iran.org/document/۸۳۵

 

[A Persian translation of the Riḍván message ۲۰۲۴ of the Universal House of Justice

to the Bahá’ís of the world]

 

ترجمه‌ای از

پیام بیت ‌العدل اعظم خطاب به بهائیان جهان

رضوان ۲۰۲۴ میلادی (۱۸۱ بدیع)

(هیئت بین‌المللی ترجمه به زبان فارسی)

  

ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند

 

دوستان عزیز و محبوب،

 

دو سال از مشروعی عظیم و نه‌ساله به سرعت سپری شده است.  اهداف آن را یاران الهی قلباً و قویّاً دنبال می‌کنند.  در سراسر عالم بهائی درک عمیق‌تری از آنچه لازمۀ گسترش بيشتر فرایند جامعه‌سازی و ایجاد تقلیب عمیق اجتماعی است به چشم می‌خورد.  در عین حال مشاهده می‌نماییم که وضع جهان روز به روز وخیم‌تر و اختلافات شدید‌تر می‌شود.  افزایش تنش‌ها در درون جوامع و در بین ملل، از طرق بی‌شمار بر مردم و بر مناطق مختلف تأثیر می‌گذارد.

 

 

این وضع از هر وجدان بیدار پاسخ می‌طلبد.  کاملاً آگاهیم که جامعۀ اسم اعظم از مشقّات اجتماع بر کنار نیست.  امّا اگرچه در معرض این مشقّات است ولی در قبال آن پریشان و سردرگم نیست، از درد و رنج عالم انسانی متأثّر است ولی در مقابل آن فلج نیست.  نگرانی و دل‌سوزی صمیمانه باید موجب تلاشی مستمرّ برای ایجاد جوامعی گردد که به جای یأس، امید و به جای اختلاف، اتّحاد ارائه دهد.

 

حضرت شوقی افندی صریحاً تشریح فرموده‌اند که چگونه به موازات فرایند ”انحطاط روزافزون در امور بشری“، فرایند سازندگی نیز پیشرفت می‌نماید که از طریق آن، ”سفينۀ نجات عالم انسانی“ که ”مأمن و پناه نهایی“ جامعۀ بشری است در حال بنا شدن است. (ترجمه)  این مشتاقان از مشاهدۀ اینکه در سراسر عالم، عاملان راستین صلح به بنای این مأمن و پناه مشغولند بس مسروریم.  شواهدش را به وضوح در هر حکایت از قلبی که به عشق الهی مشتعل می‌گردد، در هر خانواده‌ای که منزل خود را به روی دوستان جدید می‌گشاید، در هم‌کارانی که برای حلّ مشاکل اجتماعی از تعالیم حضرت بهاءالله بهره می‌گیرند، در هر جامعه‌ای که فرهنگ حمایت متقابل را ترویج می‌دهد، در هر محلّه یا دهکده‌ای که به یادگیری نحوۀ شروع و تداوم اقدامات لازم برای پیشرفت روحانی و مادّی مشغول است، و در هر محلّی که به موهبت تأسیس محفل روحانی جدید نائل می‌گردد مشاهده می‌نماییم.

 

روش‌ها و ابزارهای نقشۀ الهی به هر نفسی این امکان را می‌دهد تا در فراهم آوردن آنچه اکنون مورد نیاز نوع بشر است نقشی ایفا نماید.  اجرای نقشه به هیچ وجه ارائۀ مرهم موقّت برای آلام گذرا نیست، بلکه وسیله‌ای است که از طریق آن، در هر اجتماع فرایندهایی بلند‌مدّت و سازنده‌ که طیّ نسل‌ها بسط و توسعه خواهد یافت به حرکت درمی‌آید.  همۀ این نکات به یک نتیجه‌گیری مبرم و غیر قابل اجتناب اشاره دارد:  تعداد کسانی که وقت و نیرو و تمرکز خود را به موفّقیّت این کار معطوف می‌دارند می‌بایست افزایشی سریع و پایدار یابد.

 

کدام آموزه‌ای به جز اصل یگانگی نوع بشر، نازله از قلم حضرت بهاءالله، می‌تواند بینشی آنچنان وسیع و جهان‌شمول به عالم انسانی ارائه دهد که تمامی عناصر گوناگونش را متّحد سازد؟  از چه راهی به جز عملی نمودن آن بینش در قالب نظمی مبتنی بر وحدت در کثرت، می‌توان شکاف‌ها و نفاق‌های اجتماعی را برطرف نمود؟  چه کسان دیگری می‌توانند مایه و جوهری باشند که توسّط آن، مردم جهان بتوانند شیوۀ جدیدی برای زیستن و مسیری به سوی صلح پایدار بیابند؟  پس به همگان برای تشریک مساعی و خدمتِ مشترک و یادگیریِ جمعی، دست دوستی ارائه نمایید و متّفقاً به پیش روید.

 

به خوبی واقفیم که با آگاهی جوانان از بینش حضرت بهاءالله و مشارکت فعّال آنان در اجرای نقشه چه شوق و شور و قوّتی در هر جامعه ایجاد می‌گردد.  جوانان بهائی باید با دوستی و محبّت فراوان، و شجاعت و توکّل کامل بپا خیزند و همسالان خود را از شرکت در این خدمت بهره‌مند سازند.  جمیع باید به جوش آیند ولی جوانان باید به پرواز آیند.

 

ضرورت و فوریّت زمان حاضر نباید سرور خاصّی که از خدمت حاصل می‌گردد را تحت الشّعاع قرار دهد.  دعوت به خدمت فراخوانی است روح‌افزا و فراگیر که هر نفس باوفایی را به خود جذب می‌کند، حتّی کسانی که به مسئولیّت‌ها و تعهّدات‌ مختلف مشغولند.  زیرا در جمیع مشغولیّت‌های آن نفس باوفا، خلوص عمیق و توجّه دائم به رفاه و آسایش دیگران مشهود است.  چنین خصایلی به یک حیات پرمشغله انسجام می‌بخشد.  شیرین‌ترین لحظات برای هر قلب مشتعل لحظاتی است که در همراهی با خواهران و برادران روحانی خویش صرف خدمت به اجتماعی گردد که نیازمند مائدۀ روحانی است.

 

در اعتاب مقدّسۀ علیا با قلوبی سرشار از محبّت آن عزیزان، دست شکرانه به درگاه حضرت بهاءالله بلند می‌نماییم که شما را در سبیل خود مبعوث فرموده و تعلیم داده است.  نزول برکات آن حضرت را سائلیم.

 

[امضا:  بیت العدل اعظم]

 


فایل های ضمیمه

نظر خود را بنویسید